MAHALLENİN GARİBİ

Vaktiyle mahallede bir garip otururdu
Fukara görünüþlü çok da sakin dururdu

Merak ederdim onu ne yerdi,ne içerdi
Her gün bizim kapýdan yorgun argýn geçerdi

Bem beyaz bir sakalý nurlu bir yüzü vardý
Duyardým her adýmda rabbim büyüksün derdi

Bir cami avlusunda koku satarken gördüm
Sokularak yanýna onun hatrýný sordum

Halinden belliydi ki çok dertliydi ihtiyar
Ne mutluluk tatmýþtý ne olmuþtu bahtiyar

Elleri omuzumda mahsunca bana baktý
O yaþlý gözlerinden bir kaç damla yaþ aktý

Birini hatýrlatmýþ gibiydim sanki ona
O senmisin diyordu o sen mi yoksa bana

Ýyice þaþýrmýþtým kimi kastediyordu
Kaybettiði birini ben mi zannediyordu

Biraz daldýktan sonra toparladý kendini
Kusura bakma oðul kusura bakma dedi

Anlatmaya baþladý o hazin mazisini
Artýk gizlemiyordu kalbinin sýzýsýný

Saliha bir hanýmý iki evladý varmýþ
Sýcacýk yuvasýnda umutlarla yaþarmýþ

Çocuklar büyümeden hanýmýný kaybetmiþ
Ýsyan etmeyip hak ka binlerce þükür etmiþ

Büyük oðlunun bir gün kaza gelmiþ baþýna
Kavuþmuþ annesine doymadan genç yaþýna

Küçük oðlu büyümüþ ve de gitmiþ askere
Çok umutlar yeþermiþ yaklaþýnca teskere

Yine acý bir haber bitirmiþ umudunu
Üç,beþ asker getirmiþ oðlunun tabutunu

Bir hain in kurþunu saplanmýþ ciðerine
Onu al bayrak sarmýþ babasýnýn yerine

Göz yaþlarý ýslarken sarýðýnýn ucunu
Hak ka teslim olmakta buluyordu gücünü

Ýsmi davud du onun aklýmdaydý hecesi
Artýk çözülmüþ idi garibin bilmecesi

Aðlayarak dinledim acý hikayesini
Yaþamadým duymadým kaderin böylesini

Öperek ellerini ayrýlýrken oradan
O yine diyordu ki çok büyüktür yaradan

Bir gün seher vaktinde salasý okunmuþtu
Onun ölüm haberi bana çok dokunmuþtu

Bir kadir gecesinde kavuþtu sevdiðine
Bir kürek toprak ta ben atmýþtým üzerine

FÝKRÝ PINARLI 01 12 1999
Sosyal Medyada Paylaşın: