Ýki gül var ol Nebi’nin baðýnda,
Hasan ile Hüseyinim kokuyor.
Yezid doðmuþ ol Habib’in çaðýnda,
O kara gün ciðerimi yakýyor.
Nifâk sokup ulul emre uymamýþ,
Ehlibeyt’in adýný da duymamýþ.
Hýrsý için hatýr gönül saymamýþ,
Hasanýmýn kaný nice akýyor.
Çöle saldý gözlerinin yaþýný,
Yalan bilmez doðru tutar iþini.
Dirhem ile kandýrmýþlar eþini,
Hüseyinim çýrpýnýrken bakýyor.
Ýsyan edip Þam’a bayrak asanýn,
Yezidlikte hak tanýmaz yasanýn.
Melek gibi Yusuf yüzlü Hasanýn,
Baþýn almýþ mýzraðýna takýyor.
Yezid ile mervan sanki oyunda,
Kâbi için bir günâh var payýnda.
Ehlibeytim ol Muharrem ayýnda,
Acýlarý ilmek ilmek dokuyor.
Gözyaþý dökerken cümle ervâhý,
Sanma ki kalýyor dünyada âh’ý.
Ateþten halkolan iblisler þâhý,
Þeytan bile ona lânet okuyor.
..........................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.