Ey Nefis!
Her þeyi hatmettin, kendini okuyamazsýn
Bulamazsýn gizlerini sakladýðýn yerden
Oysa nazar ettiðinin kelamý saklýdýr mahrem-i esrarýnda.
Öylece kilit vurup gönlüne atmýþsýn ki anahtarýný karanlýk dehlizlerine;
Açýlmaz kapýlar sana artýk.
Kaç, Ey Nefis!...
Kendinden Kaç!
Yüzleþmeye korktuðun yazgýndan kaç.
Kaç ki vicdanýnýn sesinden uzak olasýn.
Uzak olasýn bu kirli halinle karanlýklara hapsettiðin temiz gönlünden.
Çöz ruha vurduðun kilitleri ki artýk o nurda, sen karanlýkta olasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.