YAĞMUR DAMLAM...

ýslandý gece yaðmurunda

kaçarken ben ýssýzlýðýmda

boðuldum gözlerindeki buðuda

asýl olansa inkar ettiðim isyanýmdan

diriltmiþtin beni topraðýma düþen damlandan

kim bilebilir ? bir gece topraðýma düþeni

düþmaným olur ,sana sürecek ellerini

restimi gördü hayat alamadý ama seni....

seni öyle gömmüþüm ki içime isimsiz peri .....

duymuþ çýðlýðýmý gecenin korkulanlarý

gördüler gözlerimdeki kýzýllýðý

ki

dikilemezler karþýma kaybetmem bu sefer savaþýmý.......

ýlýk bir ýslaklýkla yürüdüm bilmediðim yollarda

affedilmeyenim! biliyorum ama dönüþüm hep sana

eðer bir gün ölürsem sakýn býrakma sendeki beni

her gece bir yýldýz olur, doðar içine býraktýðým serseri...

uyu þimdi düþtüðün topraðýmda usulca

ben beklerim seni damlana aç ruhumla..

ýsýtýyor tüm zerremi senin nurun

bana býraktýðýn o saf peri suyun

benim ol dediðimde korkmuþtu o gece ruhun

ama aldým seni içime git desem bile býrakmýyorsun

her gece boynu büküklüðüm böyle seni bekler

hissedince seni iliklerim sonsuza dek þarkýný söyler

duramam artýk benimsin günahýn boynuma

isyaným dünyadan büyük kim gelirse karþýma

hazýrým uðrunda ölünecek her savaþa

þimdi anladýnmý içimdekini saklým?

her zerrem seni sayýklar unutmaz seni aklým

iki büklüm olmuþum yerlerde secdedeyim

ol artýk benim sana þarkýmý söyleyeyim....



damlamsýz "yaðmurbey" olmak kolay deðil

sen topraðýma düþmedikçe bu beden ateþten bir sefil....


yAðmUr bEy...











Sosyal Medyada Paylaşın: