Kalbim birgün sensizliði alýþýrsa, Sevgiyi baþka yerlerde arayýp; bulursa... Mutlulukla savaþýrken, Birden bir deprem koparsa içinde, Geriye dönüp baktýðýnda; Hiçbirþey kalmamýþtýr ondan art’a kalan, Tek bir þey kalmýþtýr ki! O da hayali... Silip atamazsýn bir türlü gözünün önünden, Baþladýðýn her beraberlik, Yine onu hatýrlatýr sana, Kalbine sorarsýn..? Neden hala onu unutamadýðýný... Ýþte o zaman bir býçak saplanýr, O acýyla kalbini oradan söküp; atmak istersin, Ama kalbin buna izin vermez; Çünkü; sen onu kalbine emanet etmiþsindir...
SEDA KARDELEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
seda kardelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.