taþbaskýsý zamanlarda yalpalarken günler sürgünlerin umudunda çoðalmaya baþladý nefesim sancýyan yanlarým saðanak olup yaðsa da maviliðine denizimizin metaforlaþmýþ sevgimize taným bulamazken dünyada ve hayat deyip geçiþtirirken yaþadýðýmýz her acýnýn gri bulutlardan akan sularýný içimize
söyle ey çocuk, zaman ne vakit geri getirir bizden aldýklarýný...
Umut ve Yaþam
Sosyal Medyada Paylaşın:
umutveyasam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.