gönlüm on sekizinci baharýndaydý, çiçeklendi dal dal, umuda türküler yaktý, gül döktü alacakaranlýklara, savruldu… seher yelleriyle, yoluna çýktý.
sen yoktun sevgili, sen kendi baharýna, menekþeler dikmedeydin hercai…
þimdi, dallar kýsa, yollar ýrak, geceler umarsýz, her þiirde bir Leyla, her þarkýda bir Mecnun, þimdi kýrkýncý bahar…
bilmiyorum ki, niye naçarsýn, çaren ne olacak? hangi dikenin dibi, bekliyor seni, nerde açarsýn?
umudun, hangi pýnarýn gözünden yeþerecek? hangi þehrin serçeleri, okuyacak sabah türkünü? kollarýmdayken, kumrularýn aþkýnda görebilirsin gözlerini. kulaðýma fýsýldarsýn belki, her biri þiir olan sözlerini.
kurtuluþun gözlerimde belki, esrikliðinle gel, yorgun da olsan, biraz sen ol, biraz ben ol, biraz biz ol. kör olmaktan býktým artýk, gel bize… göz ol…
umma çöllerde serap, býrak küçük bir okyanus olsun yüreðin, yüreðim ona yelkenli, düþ ol, azade ol, dünyanýn gamýndan tasasýndan, ak çiçekli bir yeþil dal ol, on iki temmuz sabahýna…
12/04/2010 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.