HİÇ KİMSE

HÝÇ KÝMSE

Gözlerinde baþlayan yolculuktu hayatým
Hiçbir seferim senin kadar uzun sürmedi. 
Yeniden filizlendi zamansýz solan bahtým

Kalp mahremime senden baþkasý el surmedi.
Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi.


Yalan deðil seninle ulaþtým her duyguya
Gözlerim hasret kalsa da en güzel uykuya
Gururu feda ettim senin için kavgaya

Gönlüm hiçbir cephede böyle savaþ vermedi
Hiç kimse senin kadar sevilmedi sevmedi.


Sana çektilerimi anlatacak sözüm yok
Efsane sevdamýzdan baþkasýnda gözüm yok
Boynum sýrattan ince, sana itirazým yok

Hayallerim baþka bir bahçede yeþermedi
Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi.


Bizim mevsimlerimiz hazan deðil bahardý
Üstümüze sevdanýn yaðmurlarý yaðardý
Nur sesimizi saðýr sultan bile duyardi

Böyle sevdayý Leyla ile Mecnun görmedi
Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi. 


Ayrýlýk düþüverdi yolumuzun üstüne
Bilemedim feleðin ikimize kastý ne
Halimi sor da öðren düþmanýma dostuma

Senden sonra yüreðim mutluluga ermedi
Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi. 


Selçuk YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: