Yoksun... Her taraf ýssýz þimdi, Ýçimde bir burukluk, Oyuncaðýný yitirmiþ çocuk hüznü, Yoksun… Öksüzüm, Sütten kesilmiþ çocuk hüznü, Yoksun… Þimdi mi Yaþamýný yitirmiþ Musalla taþýndaki naaþým þimdi, Yoksun, Yokum, Anla iþte, Öyle birþey sensizlik, Sanma ki güneþ doðar yokluðunda, Ve sanma ki gece yýldýzlar aya güler Yokluðunda dünya dönmüyor iþte, Hayalini görmesem,, Düþlerimde olmasan yani, Bil ki damarlarýmda kan çekilmiþtir, Ve bil ki þaha kalkmýþ duygular, Zemheri karanlýklara mahkum edilmiþtir Dost bildiðim yalnýzlýðýmý bile yitirmiþimdir. Yoksun... Kabuk tutmuþ yaralarým kanar her daim,, Sanma ki mavi denizlere yelken açarým, Kumsaldaki kuma bile hasretim þimdi, Ve seni anarým yokluðunda Dönecek misin can? Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Şah YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.