Orada Bir Ev Var Uzakta...
Hani bir þarkýmýz vardý,
Ýlkokulda söylediðimiz,
Orada bir ev var uzakta,
O ev bizim evimizdir,
Yatmasak ta kalkmasak ta
O ev bizim evimizdir.
Bu sözler geldi aklýma akþam akþam,
Evet o ev bizim evimiz.
Ýkimizin,
Küçücük bir kütük ev,
Ya bir nehir kenarýnda,
Ya da bir çeþmeye yakýn,
Ama muhakkak su olan etrafýnda.
Yemyeþil aðaçlar içinde,
Saatin,televizyonun olmadýðý,
Belki küçük ve eski bir radyoda,
Yurt’tan Sesler’in çaldýðý,
Küçücük camlarýn,sevimli renkli perdelerle süslendiði,
Sadýk bir köpek tarafýndan gözlendiði 24 saat boyunca,
Huzur dolu,mutluluk dolu bir ev olsun.
Orada dert yok,parasýzlýk,iþsizlik kimin umurunda,
Tartýþmalar yok,gereksiz yere çýkan ve büyüyen,
En son söyleyeceðini insanýn,
En önce söyleten,
Üzen,yýpratan,bitiren hiç biþey yok.
Ýkimiz için bekliyor evimiz bak.
Mutlulukla gülümseyerek piþen yemekler,
Þömine olacak yanan gümbür gümbür,
Posteki üzerinde içilen akþam þarabý,
Birbirimize söyleyeceðimiz aþk sözcükleri tarifsiz,
Hayatýn yeniden baþlayacaðý bir ev orasý.
Bir hayal de olsa þimdilik,
Hayalini seviyorum.
Hiç yaþanmadan sona erse de yaþam benim için,
Umurumda deðil,
O evi yaþamayý istiyorum.
01/08/2009
Aynur Meydan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.