deniz hep seni hatýrlatýr bana fenerler ýþýk tutar konuþurken martýlar bozar hep sessizliðimizi oysa ben en çok o anlarý seviyorum... gözlerim kapalý seni izliyorum rüzgar seni fýsýldýyor kulaðýma kýz kulesi kadar narindi bakýþlarýn ve... deniz vurdukça sahile ansýzýn fener sönüp martýlar sustuðunda dinlediðim þarký son bulduðunda o zamn anlýyorum istanbul kadar zor seni yaþamak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
uçmansibel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.