Sen Ve İstanbul

Adýný sahte evraklarda unuttuðum gün
Durdum hilekar yalnýzlýklarýn son duraðýnda
Beklemedi beni zaman
Bekletmem dedim bende kendimi o zaman
Ýstanbul dikildi karþýma bir sorgu akþamýnda
Ne verdin de bana hesap soruyorsun dedim bir kenar mahalle sokaðýnda
Sonra hýzla yol aldým
Hava yaðmurlluydu
Saðýma baktým yalan
Soluma baktým yalan
Bende yol alacaðýma
Yol verdim tüm puþtlara
Sonra bi daha uðramam dedim
Seni ilk tanýdýðým otobüs duraðýna
Ve zaten
Katlime giden yeni yollar yapmýþlar
Ve huzura giden tüm güzergahlarýmý kaldýrmýþlar
Sefer saatim mutluluða azrail kala
Yine ayný durakta
Ve
Aklýna düþerse
Gel ulan
Beni son kez uðurla
Ýstanbul erecek muradýna
Yeni yelkovanlar dönüyor annemin hatýra ettiði kol saatimin
Vuslat aralýðýnda
Ve yelkovan her akrebe vurduðunda
O akrep beni sokuyor sen saat kaç diye sorduðunda bir adama
Deli bir adam öldü dersin yinede
Herhangi bir evsiz kaldýrýmlarý çalýnan bir varoþ semtinde beni aradýðýnda
Ben mesaj atarým sana yoldayken
Sen gönlünü yorma
Ýndiðinde ara dersen eðer
O iþ yaþ gülüm
Bu benim son seferi ömrüm
Validemin yadigarý kol saati
Zamaný umudumda boðduðunda
Bir gemi kalkar sizin limandan
Beni yok say o zaman
Ýstanbul
Yendi beni
Ancak bilmediði bir þey var sanki
Azrailin barakasýna mülteci olarakta sýðýnsam
Ben
Yenilmeden kazanmam
..............................
Sosyal Medyada Paylaşın: