Bir kitapsýn benim için. Iýh kitap fazla küçük Bir kütüphanesin o zaman Senden önce kitaplara aþýktým ben..
Þey gibi.. Bilirsin iþte. Ufacýk bir çocuðu koyarsýn ya þeker dolu bir odaya. Onun sevinci gibi yaþattýðýn sevinç Hani külçe külçe altýnla dolu bir dünya Nasýl mutlu eder bir fakiri Pýnar baþýndaki bir susuz gibi mesela Çaðlayanlar akar, o susuzluðunu giderir zevk-ü sefa ile Çilingir sofrasý kurarsýn ya bir de iftar vakti oruçluya. Hangi birine bakacaðýný bilemez hani.. Öyle iþte..
Bir kütüphanesin benim için.. Ucu bucaðý olmayan hem de! Her hücrene aþýk olmak gibi iþte.. Ömür geçirsen býkmazsýn iþte.. Tam da böylesin benim için iþte! Her bir zerrene saatlerimi, günlerimi vermek için can attýðým..
Ama korkuyorum iþte. Baþýma mý geldi yoksa korktuðum? Yýrtýldý mý sayfarýn, Pardon sevgilim.. Elimden düþtü kitaplarýn.. Ýncittim seni.. Ama biliyor musun? Sen, Sen kütüphanesin. Kitaplarýn yere düþtü ama Ben haykýrdým acýný. Bir "Ahh!" düþtü dilimden. Olmaz.. Farkedemedin mi, içindeyim senin. Çýkmam olmaz ki! Çýkarsam tozlanýrsýn.. Eskirsin.. Ya güveler yerse kitaplarýný... Sosyal Medyada Paylaşın:
kozalak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.