baðrýmdaki sýzýyý anlatamam elime geçen her þeyi karaladým rüzgara býrakýlmýþ gibiyim geceler beni anlýyor üzüntülerimi paylaþýyorum mor bulutlarla zehir içmiþim yýllarca aþk yetimiyim ben ruhumu kemiriyor yalanlar
bir gün unutur muyum ? elem dolu yaþadýklarýmý resimler çizen kuþlar gibi gönlümü ferah bulur muyum ? üþümüþ ellerimi saklayamadým zor du günlerim aðlayýþlarým dinmezdi rüyalar kadar kýsaydý güldüklerim
bu benim kaderim eylül geçti kýþ üstüme çöktü renklerimi kaybettim güzellikler öldü üzüntüler gitmiyor baþýmdan zaten aþký parçalayan hýncým arsýz dünyaya meydan okuyor rahatým mutluluklara özentisiz melankoliyim ..
Mustafa kaya 13.08.2010 / Üsküdar Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.