bu gecedemi aðlasam içsem yalnýzlýðýma bir þiir dahamý yazsam ayrýlýk acý adýna düþünmek bile yýpratýyor artýk aðlamak neye fayda hergün içmek hep ayrýlýða yazmak neye fayda
kalem kaðýdým küsüyor bana artýk her of çekiþimde sabahýn akþamýn anlamý kalmamýþ artýk bu içimde bana haz vermiyor hiçbir duygu güldürmüyor birde böyle çökmek hep kederi acýyý anmak neye fayda
içtikçe sarhoþ oluyorum sarhoþ oldukça unutuyorum büyük baþ aðrýsýyla kalkýyorum sabahlarý aðlýyorum ve o yine geliyor aklýma kendime iþkence ediyorum, peki ne olacak bu halim neye faydaki unutamýyorum
alýpta baþýmý burdan çok uzaklara gitsem neye fayda hergece içime dert etsem daha yýpranýyorum neye fayda, o gitti ama dünü kaldý içimde gitmiyorda neye fayda faydasý yok hiçbirþeyin bana o hep öldüren yarýnlarda...
uðraþ aþkar Sosyal Medyada Paylaşın:
eski_yara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.