MECNUN VE LEYLA
Seher yeli gibi estin de geçtin
Ne anladýk seni nede tanýdýk
Gönlüm derununa ansýzýn düþtün
Asýrlýk aþk gibi narýna yandýk
Çöller ezberledi senin ismini
Kumlar gördü görmedik biz cismini
Hayal meyal gönle yazdýk resmini
Seni bilmem biz bu aþký beðendik
Yürüdük yürüdük bitmedi yollar
Dualar ettikçe yoruldu kollar
Boþ yere çýrpýndý boþlukta eller
Gide gide bir kütüðe dayandýk
Aþk ile dönerken biz yýllar yýlý
Bir deðil kýrk yardýk elimde kýlý
Boþa harcadýk biz eldeki pulu
Gülüþün,bakýþýn cilvene kandýk
Hiç yatak görmedi yýllarca baþým
On deðil yüz deðil bin oldu yaþým
Gözyaþým dinmedi oldu yoldaþým
Biz mecnun olunca sen Leyla sandýk
Geceler erince döndük sabaha
Sitem eylemedik biçmedik baha
Aklýmýz erince gerçek felaha
Mecnun Hakka erdi Leyla’yý andýk
Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.