Þeytanýn ta kendisi,
Sürmüþ yüzüne isi;
Kötüler rehbercisi,
NEFS denilen o melun!
Hep kötüye götürür,
Ýyiye perde durur;
Ýnsaný yer bitirir,
NEFS denilen o melun!
Taviz verme, yel olur;
Büyür büyür sel olur;
Kýrýlmasa dev olur;
NEFS denilen o melun!
Yýlmaz Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.