Yaðdý koyu karanlýk sonlandý umutlarým
Kalmadý hiç takatim hicranla doldu ruhum
Çýðlýðým sardý göðü kanlandý bulutlarým
Yandý kavruldu kalbim bin parça oldu ruhum
Kasvet dolu dünyaya geçmiþimden sürgünüm
Ýçim hüzünle kaplý kimsesiz üþüyorum
Ne yol belli ne yönüm ne dün belli ne günüm
Her gece düþlerimde meçhule düþüyorum
Sinem gam seferinde acýlarla solarken
Özümü tüketiyor keder yüklü habis ur
Ýç çekerken yüreðim nusretini sal erken
Kedere doydum Ey Hak!Yaðsa bahtýma yaðmur
Nefes alayým desem fýrsat vermiyor çilem
Ne olur kurtar Rabbim artýk benden yoruldum
Varsýn bu deli diye ansýn beni elalem
Sensin elbet ümidim tek aþkýnla duruldum
Yalnýz Sen sev/sen yeter baþkasýndan beklemem
Sevdan kuþatsýn beni masivayla dolmadan
Kendime gücüm yetse baþka sevgi yüklemem
Rabbim alma canýmý benden razý olmadan
MURAT CANBOLAT