MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ŞEHRİNE KARANLIK ÇÖKÜYOR BEN ÖLÜYORUM
hayrettin şahin(haysah)

ŞEHRİNE KARANLIK ÇÖKÜYOR BEN ÖLÜYORUM




Güneþ doðumunu geciktiriyor
Gece yerleþirken þehrimin üstüne
Kazýnýyor topraðýn andýna en büyük gömü
Ýçinde benim kazýldýðým
Sus kalýyor o sihirli koyda
Bir çift güvercin yumuyor gözlerini
Yaðmurlar küsüyor yeþile ve karaya
Karanfiller küsüyor,soluyor için için
Þehrime karanlýk çöküyor


En uzun görüþlerimi gönderdim gözlerimden güneþe
Heyhat ki; çalýnmýþ þavký yüreðimin
Bir þafak çalmayacak gibi
Çeyrek kalsa da sabaha
Kýzýllýðýna alýþmýþtýk daðlarýn üstünde
Gölgesi düþerken hüzmelerin
Þimdi karanlýðý da koyulaþtý þehrinin



Karýþýk eþkaller veriyor hislerim dýþýma
Kanadý kýrýk serçelerden uçuþa kalkan
Bir gelincik kýrmýzýlýðýnda çöküyor sisler
Bak iþte yine hüzün borusu iþliyor ihtiþamýna
Sýð denizlere çakýlmýþ gemi gibi hayallerim
Kara bulutlarýn gölgesin de
Þehrine bir karanlýk çöküyor


Düþüyor göndere çektiðim çýðlýklarým
Ben dayanamaz oldum daðýmýn akisine
Iþýklarým sönüyor serçenin kanatlarýnda
Yýldýzlar kayýp giderken huzurumdan
Bir gölge çöküyor üzerimin de üzerine
Gözlerim kapanýyor sana geliyorum
Ýþte þehrine karanlýk çöküyor, ben ölüyorum.

09-07-2010
Hayrettin


þiirime ses olan sn MUZAFFER TEKBIYIK abime teþekkür ediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.