kuytu bir köþeye sindi karanlýðýn gözleri þimþek gibi çaktý ýþýðýn renklerini sýrlý aynalarýn þavkýnda, yansýttý kötülüðü evrenin solgun yüzüne siyah bir pelerin örttü kargalar kuzgun-i geceye
gizemli öyküler anlattý Ýblis / hepsi de yalan kin ve nefretten örülmüþ kalelerin surlarýna safran gibi kustu âðulu düþlerini maviliklerde yol alan beyaz yelkenliye yakamoz ýþýltýlarýna sardý akrep dillerini savurdu rüzgarýn koynunda, yosun tutmuþ denizlere
gecenin garâbetine aðladý, ayýn yorgun gözleri sessiz bir bekleyiþ içinde melekler duaya durmuþ ölüm çiçekleri/ mezar taþlarý kadar soðuk sabahý bekleyen çakýl taþlarý ýslak
güne uyanan güneþin gözleri hâreli tadý yok çirkinleþen dünyanýn kokuþmuþ çöplükte aðlaþan martýlara el sallayan çocuklar umutsuz
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
Ayþe Uçar 12/07/2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.