Bulanýp suya insan düþürdüm
Uz uza bakýp yorulma
Belki de kendini görürsün
Bakma üzülürsün
Sulanýp huya insan þiþirdim
Uzu uza týkýp yorulma
Belki de kendine yürürsün
Týkma büzülürsün
Yamanýp hayâ insan piþirdim
Uzun uza yýkýp yorulma
Belki de kendinde çürürsün
Yýkma çözülürsün
Dolanýp raya insan geçirdim
Uzun uzadý çýkýp yorulma
Belki de kendinle örülürsün
Çýkma görülürsün
Demlenip çaya insan içirdim
Uzun uzadýya sýkýp yorulma
Belki de kendinden süzülürsün
Sýkma gömülürsün.
Müjdat Eraslan
balaban Kent Þairleri