derdimi kimseye anlatamıyorum.

öyle özledim ki memleket seni
korkudan ismini hatýrlamýyom,
yasak ettiler bana, senin aþkýný
ben bu derdi kimseye anlatamýyom.

hasretin ayrý dert, sevdan ayrý dert
yanmak ne kelime,kýyamet bu elbet,
peþimde dolaþýyor,bin bir nusubet
ben bu derdi kimseye anlatamýyom.


kendim gurbetteysem , birde bana sor
ruhum ateþ topu sanki ,duygularým kör,
kime yanayým’ki kime,çareler nankör
ben bu derdi kimseye anlatamýyom.

hayat ýrmaðýmý akýttým, gitti boþa billahi
aç susuz beklerim de,aman vermez ilahi,
yürümeyi bilmez amma, hepsiolmuþ sipahi
ben bu derdi kimseye,anlatamýyom.


gurbeti verseler,senin olsun hepsi deseler
gözyaþlarý dökerek ,hasretin mi çekeyim
yok ki benim baþka yerim,sensin ebedim;
ben bu derdi kimseye,anlatamýyom.

bundan böyle hayatýmda virgül’e yer yok..!
gönlüme yapýþtýrdým ,sevdan zehirli ok,
benim çileli ömrüm,noktayla sonlanacak
ben bu derdi kimseye anlatamýyom.

mehmet sancak
Sosyal Medyada Paylaşın: