Yokluðun umut veriyor bana..
Varlýðýný hissetmek ise bambaþka bi duygu daha katýyor..
Biliyorum çünkü varsýn..
Nerde olduðunu,nasýl olduðunu bilmiyorum..
Ama eminim varlýðýndan..
Dünyanýn herhangi bi yerinde ,
Belki yaþadýðým þehrin bi soluk uzaðýndasýn..
Hissediyorum ki öyle bigün olacak;
Ummadýðým bi an,belki hiç ummadýðýn bi an,
Bi gün belirecek takvimimde,
…
Ve ben,
O güne dek umuda umut katarak yol alacaðým..
Yokluðun güncesine bin sayfa daha ekleyerek belki..
Belki hep bi salise ötede olduðunu bileceðim
Ama senin bendeki yerinden emin olarak hep
Ve sen;
Konaklayacaksýn hep sol yanýmda..
Sonra sonsuz ev sahipliði yapacaksýn belki orada..
Belki bir baþýma býrakacaksýn beni..
Belki de umrunda bile olamayacaðým hiç,
Varlýðýmý bile keþfedemiyeceksin..
Kýzacaksýn umursanmamýþlðýna ve belki de yalnýz kalmýþlýklarýna çokça da..
Zamanýn, kullanýlmamýþlýðýna olan öfkesinden bi sillede biz yiyeceðiz belki..
Ama þimdi..
Hissedilenler hep bi adým ötedekini ararken
Kalanlar sevmeye devam edecek…
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.