öldü leyla

bir aðýt yakma gözlerine
bir þiir okuma
dinlemez...
söylenme
sus
öldü leyla...

bir yarým þarkýydý oysa
yaðmur yüklü bir bulut
bir sevdalý gülüþ...
bir bendi gamzede
leyla..
leyla.

ne gamýydý dünyanýn
ne de kasaveti
sevgiydi leyla...
sevendi leyla...
mecnuna inat
kurak bozkýrlara sevdasýný salmayan..
bir suydu leyla.
leyla...

umarsýz
gitti
bir koruk mevsiminde...


gönlünün çorak bozkýrlarýna dikti
yediveren gülü
açtý ellerini,
bir damla gözyaþý diledi.
koþtu yýllarca
umarsýz bakýþlarla süzdü
geçtiði yollarý...
bulamadý bir umar
leyla
yýkýldý naçar


leyla...

bir avuç kordu ellerindeki
bir renksiz bulut
bir gözyaþý
kimsesiz...

bir yýlgýn süvari
bindi atýna
koþturdu doludizgin
durmadý eðlenmedi gönlü...

hepten seraptý herþey...

elindeki gülün
dikenlerini saydý.

gördü mü süvari
giderken doludizgin atýyla
bozkýrdaki bu yedivereni
oturup aðladý mý yamacýnda
bir kýzýl yapraðýný okþadý mý
bilinmez.

düþsel öyküler bunlar
bunlardan haber alýnmaz
alýnsa da
kaale alýnmaz

leyla..
leyla...

11/07/2010
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: