Bu sabah uyandým mutlu ve mesut Gözlerim dünyaya bir baþka baktý, Duygularým dizginsiz midir nedir? Kalkýyor þaha..
Etrafýma baktým da þöyle bir, Erik aðaçlarýnýn çiçek açtýðýný gördüm Kuþlarýn cývýltýsýný o güzel ötüþlerini duydum Uzun çok uzun zamandýr göremediklerimi, Gördüm yaþamýn orta yerinde yaþarken Yaþayamadýklarýmý gördüm yaþadýðýmý anladým
Sonra döndüm nedensiz Düþündüm. Neydi bunlarý görmemi saðlayan Ya da kimdi? Neydi benim görmediðim þey Neydi gözlerimi açan güzellik. Yaþadýðým mutluluk mu? Sevda mý? Aþk mýydý? Oysa ben topraklara gömmüþtüm Çürüsün diye Yüreðimdeki aþký
Öyle bir zamandý ki yaþadýklarým Gündüzlerimde mana Gecelerimin özlediði sabahlar yoktu sanki Bir çöl hayatýnda yaþýyordu gönlüm Kervan geçmez bir yol Yolcusu olmayan bir handa hancýydým,
Lakin þimdi acý ve mutluluðu ayný günde Ayný saatte yaþayabiliyorum. Görebilmenin… Hissedebilmenin… Anlamaya çalýþabilmenin… Ve þiir yazabilmenin… Mutluluðunu yaþýyorum…
Anladým ki Seni görebilmektir Duygularýmýn yoðunlaþmasýný saðlayan. Seni görebilmektir Gökyüzünde yýldýzlarý önüne serebilmek, Seni görebilmektir Duygularýmý kâðýda döktüren. Ve…. Huzur bulmaktýr varlýðýný düþlemek Seni sevmek, senden önce ölümü düþünürken…. Seni sevmek, Senden sonra ölümle arkadaþ olmaktýr…. Seni sevmek, Gülmektir, aðlamaktýr Seni sevmek Ölesiye sevmektir Ölmektir Sosyal Medyada Paylaşın:
GünnurAyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.