Umut dolu gözlerle, yollarýna bakarken Vuslat yangýný kalbim, hislerimi yakarken Sensizliðin acýsý, gözlerimden akarken Esen rüzgârlarla gel, her daim emrindeyim.
Söylesene gel demek, bu dilleri yorar mý? Ýçime sinmiþ kokun, misk-i amber arar mý? Sen olmasan bir ömür hiçbir iþe yarar mý? Esen rüzgârlarla gel, her daim emrindeyim.
Her gün doðan güneþle, uyanýrken bu yürek Senle baþlayan güne, mutlu mesut gülerek Gönlümdeki sevdayý, tam ortadan bölerek Esen rüzgârlarla gel, her daim emrindeyim.
Hicran yaðar gözümden, yokluðun yakar beni. Geçen bunca günümde, hasretin yýkar beni. Ýçimde bir his var ki günbegün sýkar beni Esen rüzgârlarla gel, her daim emrindeyim.
Bekliyorum hasretle, beklemek bana kader Senden ayrý yaþamak dayanýlmaz bir keder Yeter artýk gel gayri, sözler oldu derbeder Esen rüzgarlarla gel, her daim emrindeyim
Günnur Ayan
Kdz Ereðli
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünnurAyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.