İKİMİZ DE ÇOK SEVİYORDUK
Sarý sümüklü bir çocukla karþýlaþtým dün gece.
O da çok seviyordu bende...
Hem de karþýlýksýz ölesiye.
O uçurtmasýný çok seviyordu,
Ben ise bir güzeli...
Benim sevgimde uçurtmasýný seven çocuðun ki gibiydi.
Ben o güzeli gönlüme baðlamak istedim,
Çocuk ise uçurtmasýný eline...
Ýkimizde kýskandýk rüzgarda sevdiðimizi.
Ben savrulan o güzelim saçlarýný,
Çocuk ise havada pike yapan uçurtmasýný.
Ben de uzakdan seyrediyordum sevdiðimi, çocukta...
Ama çocuk baðlamýþtý bir kere sevdiðini eline,
Ben ise beceremedim sevdiðimi baðlamayý gönlüme.
Uzaktan sevmek oluyor muydu?
Oluyordu iþte...
Uzaktan sevmeye devam ettik ikimizde
Bir gün aniden þidettli bir fýrtýna çýktý,
Hani rüzgardan bile kýskandýðýmýz sevdiklerimiz var ya
Bizden uzakta tehlikede...
Ne kadar seversek sevelim bir þey yapamýyoruz iþte.
Rüzgar çok sert...
Uçurtmanýn ipi kesildi gökyüzünde,
Benim sevdiðim ise gönlümden kopamadan gitti,
Ben ise acý içinde...
Ýkimiz de çaresizlik içindeydik iþte.
Sonunda sarýldýk sarý sümüklü çocukla birbirimize,
Gözlerimizde yaþ,gönlümüzde sevgi ile
Gittik sevdiklerimizden uzak
Ama sevdiklerimizinde içinde olduðu
Hayal alemimize...
Melih YILDIZ
00:16/ 22.06.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.