Kuramaduk yar yuvamizi Ayri Düþtük Sen büyük þehürlere gittün pen finduk toplamaya
Neye yanayirum biliyo misun Senin o küzelum Türkçe’ne Ne çok teðüþmiþ konuþmalarin Ne teðiþuk ayakkabýlar giyeysun
keçen kün bir telgraf keldi idi stanbuldan þaþirmuþ pizum Topal mýhtar öyleçe kalakalmýþ kavede da amicaoðlu olmasa düþeceimüs temedilar baða biþey pen sen kelince öðrendüm tobüsün bagacindan çikunca öyle yatar vaziyette anladum çok yorilmiþsýn
Ben hiç aðlamayirum hiç ama hiç sen penü unutmadin keçen yýl elüme ferdiðin o þiçek hala duruyi evumde yine de kýyamadum sana tedum onlara soðuktir oradasý penu de kömün ekmek edeyum ona Dedum tinlemediler
Seni getirduklarinda Giresun Görele’ye hiç inanamadum. Kalacaðun yere kittiðunda üstüne verdükleri çarþaf seni o kýþ vaktünde üþütür Dedum yine tinlemeduler ses etmedum
Öylece kömdüler Peni da senle.... Sosyal Medyada Paylaşın:
umut kuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.