Ay batarken el sallar, Uzanýr uzaklara. Güneþ; Önce bakar pencereden, Dünyaya. Gelir usulca, Sabahýn kýzýllýðýnda, Gülümser. Bütün canlýlar, Selam verir kendi dillerince. Aðaçlar boyun büker. Kýnalý eller, Al yanaklý gelinler. Hepsi cana gelir. Bebekler aðlaþýr. Kuzular meleþir, Kucak açar. Yaþlýlar ’’Ohhh beee’’’ der, Gerinir güneþe, Renk cümbüþü baþlar. Toprak coþar, Çiçekler açar. Her yerde bir canlýlýk, Bir hareket var. Ey Anadolu’m ,sana yok izmihlal.
AR--67
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet talip bilgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.