Ýnsan þeytana uymadýðý,
Nisbette asil iken;
Hale bak sen…!
Þu tarif onu anlatmaya yeter;
“Ýblise ders verecek kabiliyette adam…”
Belki o lainden de beter…!
Nerde? Evliyanýn þeytaný da,
Müslüman olurmuþ meðer…!
Fitnede emin ol,
Mel’un insan geçer…!
Kara meleði de, hayvaný da…
O’nun gücünün aslý þer;
Kirli zaten kaný da…!
Hâlbuki yükseldikçe biz;
Önümüzde Kainat aciz…!
Bilirseniz hatýrlayýn, yoksa öðrenin;
Allah’ýn habibi tadýný verdi secdenin…!
Ümmetine ki, namaz miraç gözümüzde…
Þüpheye yer yok,olamaz özümüzde…!
Hani, Ulu Cebrail takýldý;
Tek adým dahi atamadan çakýldý…!
Yetmedi izni, ileri geçmeye;
Ýnsan’ýn hak, perdeleri açmaya…!
En Ulu nazarla, O’na bakýldý…!
Kudret aþk idi, aciz akýldý;
Tarikat ve þeriat bize iki kanat,
Ancak mü’min olan, uçmaya niyet kýldý…!
Erdal SAYIL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.