Soldu Tekgül'üm (şehit)
Yine þehit geldi, bakýn Yozgat’a,
Terör belasýný; kim, nasýl ata,
Tekgül’ün süngüsü, gözüne bata,
Kanýyla canýyla, coþtu Tekgül’üm...
Çatýþmaya girdi, Zola Tepe’de
Mermi sýktý gece, daim cephede
Saldýrdý haine, susmaz yine de
Þehadete canla, koþtu Tekgül’üm...
Ar namusdur diye, sevdi vataný
Affetmedi asla, vatan sataný
Yozgatlýydý zaten, sevmez yataný
Vatan aþkýyla hep, doldu Tekgül’üm...
Bak aðladý Yozgat, yaþlar dinmedi
Tek huzurdan baþka, suçu ne idi
Fakýbeyli Köyü’n, yine þehidi
Acýlý haberle, soldu Tekgül’üm...
Ne etsin neylesin, Züleyha ana,
Verdi ilk gülünü; þehit, vatana,
Bak fýrsat vermedi, hain düþmana
Mustafa’lar bitmez, dedi Tekgül’üm...
“Kul Hakký” hep der ki, akmasýn bu kan,
Yeter artýk mel’un, dayanýr mý can
Nice can kan oldu, susturun bir an,
Bir hain kurþunla, düþtü Tekgül’üm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.