mimleri yarýldý tümcelerin kalýpsýz badireler atlatýyor ömür el sallýyor biri geçen maziye çýplak ayaklý kontesler gidiyor un ufak edilmiþ yalanlar ardýndan sýðýntý Limanlara tünüyor kuþlar vadesi muðlak çýrpý yuvalara…
süzülen ki! ince tüllerinde sarsak kozasýna örülen hançer can atýcýdýr çoktan ölüme bir günlük deðil mi?kelebek düðünü ýþýðýn etrafýnda son seviþme merasimleri sonra göðü kucaklýyor kanatlarý sipersiz,
Namus ve Þerefe edilen and hangi cürümün yüreðini kapatýr sýzýlar hep kanayacak durmadan kendine bir sýðýnak bulana kadar artýk yalanlarda muðlak kendi dilinde vadesi geçmiþ cinayetler tamamlar geceyi ardýndan þu iki cümle;”yollu yolunda gider,”
deðiþen bir tek Efsun gözler! Dil baðlansa da sicimle Gözlerdir bir ölümün tanýðý. Esrarengiz cesetleri kaybetse de izler.
08.07.2010
Muðlak yüzünü gösterecek hayat ardýnda toz pembe yalanlar býraksa da kanayan her yaraya kabuðunu sarýyor insan konakçý gibi organlarý yeniliyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.