Tele Sızılı/MUHABBET
Gönül dallarýmý viran eylersin,
Bazen susturursun dertli söylersin,
Düçar hallerime güler neylersin,
Baldýr dilimdeki çýrayý gönül. Gül cemalini buldu mu,
Dikenlerini kuruturmuþ,
Nasýl sevdayý acýtmazsa vuslatý,
Göz görmezse gönül katlanýr aþka,
Dut aðacýndan nasýl çýkarsa Aþk-ý Muhabbet
Zehirde öyle süzülür taþa kesen damarlardan.
Saz ki,
Sýzý sarar tellerine perdelerden,
Bir aðýtýn ardýndan bin parçaya bölünür,
Bir Ananýn gözyaþýnda baðrýný deler,
Vurdukça inler týnýlarda betimler,
Sonra sözler uçuþur notalardan.
Gönül sýzýlasýn kolun kanadýn,
Kalýr bahtýma sensiz muradýn,
Taþa çevrilirken diktin yamadýn,
Kaldýr içimdeki yarayý gönül. O Gönül,
Kaç sevdanýn katili,
Ve kaç yüreðe merhem,
Yaktý mý yine kapatýr közleri,
Pervane narýnda duraksýzdýr,
Zührenin derdi de o Mecnunun fendi de
Kýrk Erenler evliyasý koca Pir Sultan da,
Uyur idik uyardýlar,
Diriye saydýlar bizi,
Koyun olduk ses anladýk,
Sürüye saydýlar bizi. 07.07.2010
Aþk-ý Muhabbetin son perdesi Gönül tele sýzýlansa da söyleyecek ballarý vardýr her daim
özüne susamýþ arýlar gibi süzerek ezer yürekleri ve katýksýz sever insanýn gönül gözünü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.