ah deli gönül...

Bir varmýþ bir yokmuþ gibiyiz þimdi.
Sanki bir masaldý hersey
diyecem ama;
sonu hep mutlu sonla biterdi bütün masallarýn
Hoþ,onu da beceremedik ya!
Masallar kadar da olamadýk ne yazýk
Artýk yoktan ibaretiz…

ah deli gönül
Gene en baþa döndün sonunda.
Kalabalýklar içinde yalnýzsýn gene
Fýrtýnalar kol gezecek sahillerinde
Yüreðinin kýyýlarýnda eksik olmayacak en hýrçýn dalgalar…

Dar geliyorum kendime ah bi bilsen
sýðamýyorum hiçbir kalýba.
Bilmem ki hangi derinliklere gömsem yüreðimi
Tutunacak bir dalý bile kalmadý hayatýmýn
Kime tutunayým ki artýk
En güzeli yelken açmak uzaklara
En güzeli yalnýzlýklara hapsetmek kendimi.

Kördüðümlere karýþtýn ah deli gönül
Son kalen de düþtü ne yazýk
Umutlarýn da battý her güneþin battýðý gibi
Aldýnýz gittiniz
neyi var neyi yoksa
Ýflas ettin bak en sonunda
Bom boþ kaldý iþte gönül tezgahýn…

Yaprak yaprak düþeceksin rüzgarýn her zerresinde
Ve de aðýr aðýr yaklaþacaksýn ölümlere
bu nasýl ayrýlýktý
bu nasýl veda...

Taþtan duvarlar ördük uzaklara
dinamitler döþedik bütün yollara.
Rehin kaldý bütün hayaller
Zemheride eylül yangýnlarý.
Madem ki bir anlamý kalmadý
Bütün martýlarý da uçur engin denizlere.

Ah deli gönül
gene ayný sorularla kaldýn mý bir baþýna

Þimdi nerde?
Nerelerde?
Hangi adrestesiniz?

Kim bilir
Belki…
Ama…
Nasýl?
Ne zaman?
Yine yeniden…

derbeder...
Sosyal Medyada Paylaşın: