BOŞUNAYDI.....

Hep boþunaydý, onu sevdiðim,
Onun, bundan haberi olmadý.
Hep boþunaydý, iç geçirdiðim,
O, beni hiç duymadý.

Hep korkardým, etrafýnda dolanmaktan,
Titrerdim, yanýnda olmaktan,
Boþunaydý çekincelerim,
Yorulurdu beynim, hep kuþku duymaktan.

Rüzgar uçursa saçlarýný,
Ben heyecan duyardým.
Üzülüp, aðlasa içlenerek,
Derdime dert ekler, koyardým.

Ona, tutkulu aþkýmý anlatmak,
Boþunaydý, belki.
Spontone geliþmiþ,
Marjinal bir aþktý benim ki.

Ýsmet Can

Sosyal Medyada Paylaşın: