Gönülleri Aydınlatır Didarın

Medine’nin gülüydün hiç gülmedin.
Âlemlere ýþýk saçar didarýn.
Son resulsün, sana hayran ümmetin.
Beklediði rahmet sensin topraðýn.

Gafiller gurbeti öz yurdu sandý.
Kuþ misali kuru bir dala kondu.
Beþerin çilesi seninle dindi.
Nurlu adýn güneþidir mekânýn.

Hasretin hararettir, beklemek sac.
Gölgen olmasa eðer yaþamak güç.
Sonsuzluk saatle bölünür mü hiç?
Efendisi sensin ahir zamanýn.

Hakikatte dilden yanmýþ gönüller.
Ýnsan insanýn kurdu, mecazen yer.
Oysa sözlerin bize: “Seviniz.” der.
Sýrrý sende kanatlanýp uçmanýn.

Mürtedin mesleði kin ile kibir.
Mümin gönül ehli, azýðý sabýr.
Arifler bilir ki ilk durak kabir.
Âþýklara ayan olmuþ makamýn.



Sosyal Medyada Paylaşın: