Güneþ Gözümün içini delen güneþ Böyle tepemde ne arýyorsun Anlattým iþte Ýstemiyorum artýk üflemelerini Isýtma, yak!... Býrak!... býrak!... býrak!... Üflemeyi býrak!... Yak!...
Öyle uzakta durma Ah bir gelsen yanýma Ah bir dokunsan tenime Sýcacýk ellerinle. Ve üfleyerek ýsýtmak yerine Artýk yak’san kül olana kadar. Yüzüne sür beni, kül olursam Güzelleþirsin sabaha kadar...
Rüzgar Minik ellerini kalbime iliklediðim rüzgar Al güneþin elinden küllerimi Yalnýz, sabaha kadar izni var güneþin Ýzin verdim ki, bize güzel görünsün Emir verdim rüzgara da Geceye yakýn, küllerimi Ona götürsün Onun da elleri miniktir, rüzgar gibi Kalbime ilikledim onun da ellerini... Yalnýz bir isteðim var: Güneþ gibi, küllerimi O da yüzüne sürsün Güneþten güzel olacak biliyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAkmazlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.