Sabah uyandýðýnda sana Ýlk güneþ ’’günaydýn’’ der Uyandýðýnda dönüp bakma arkana Dünde hapsolsun aç susuz keder
Önce bir yüzünü yýka Bencillik yapma, gülümse aynalara Temiz güzel bir þeyler giy üzerine Bak Leyla ablan her zamanki gibi penceresinde Selam vermeyi unutma Bilirsin küser bir hafta konuþmaz sonra Hatýrla pencerendeki çiçeklerin suyunu vermeyi de Onlar da sanki hepsi birer Leyla Küser bir hafta konuþmazlar sonra
Evden çýkarken kapýyý yavaþ kapat Kapýnýn yanýndaki (içindeki) çöpleri de unutma at Dikkat et evdekileri uyandýracaksýn Bilirim kapýyý yavaþça kapatýp çýkacaksýn Evde her þey var ne alacaksýn dýþarýdan Söylesene neler geçiyor aklýndan Mutluluk alacaðýný mý söylüyorsun Al tabi mutluluk bulaþýcýdýr biliyorsun Bir hastalýk gibidir mutluluk Sanki sorumsuz, elinde pamuk þekeriyle bir çocukluk Bir hastalýk gibi evet, önce kendin olursun mutlu Sonra tedavisi de yok ki, olursun daha umutlu Ve ’mutluluk’ etrafýna bulaþýr Birisi dokunursa sana Hiç beklemez ona da ulaþýr
’’Mutluluk’’ küçük çocuk Ellerinin içindeki beyazlýkta, Çok uzaklarda arama Aç bak ellerine Sonra sür ellerini yüzüne gözüne (gökyüzüne) Kalýrsan bir gün karanlýkta…
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAkmazlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.