Üşüyorum Sevgili

Ben de gönül kara kýþ,
Fýrtýnalar kopuyor artýk,
Yüregimi, alabildigince,
Soðutmuþ...

Vermiþ gözlere isyaný,
Aðlatýyor.
Dökülen yaþlar,
Bedenimi esir almýþ,
Buz kitlesi kaplamýþ.
Sensizlik ayazýnda,
Çok üþüyorum sevgili...

Ellerim ellerini,
Kollarým bedenini,
Tutup,sarmadýkca,
Bahar gelmez ki GöNLüMe...

Kýþ-a direnemez,
Yapraklý dal misali,
Sensizlik ayazýnda,
Solacaðým,
Belkide kuruyacaðým...

Yaz akþamlarýnda bile,
Çok soðuk,buralar sensiz,
Üþüyor gönlüm sensizlikten,
Gel artýk be Sevgili...

Özkan Tan

Sosyal Medyada Paylaşın: