arnavut bizim buranýn sokaklarý Nalanýn topuklarý týk týk ettikçe dökülür meraklýsý kapý önlerine Nalan bu bilmez mi fiyakasýný gelince seyircisi sahne önüne daha da coþar kalçalarý okþar hevesleri üstten bir düðmesi hep açýk aþiyan diri göðüsler komþu kýzý Nalan bilmez mi hiç kaç kiþi var ona aþýk !
komþu kýzý Nalan saçlarýný toplar omuzlarýndan yarý sarhoþ bir daðýnýklýkta binerken otobüsüne son bir kez bakar arkasýna dudaklarýnda etli dolgun bir gülümseme ve gözlerinde haylaz bakýþlar çýkar aheste basamaklardan selam verirken sokaðýna...
S.BENÝCE
Sosyal Medyada Paylaşın:
krizalitskristalin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.