Kar yaðýyordu gecenin bir yarýsýnda Sen ve ben Yürüyorduk ayak izlerimizi belli etmeden Sonsuzluða doðru
Seni tanýdýðým günden beri Kar tanemsin benim Lapa lapa yaðan kar gibi Vaftiz edilmiþ bir çocuk gibi tertemiz Yaðmur gibi dup duru Bir ýþýk gibi parlaksýn
Sen olmadan kar tanem Güneþ bile doðmayacak gökyüzüne Sensizliðe alýþmak çok zor Ben artýk hangi dakkalarý sayacam Kimin gözlerine bakýp Çok sevdiðimi söyleyecem Kimin ellerinden tutup Alnýndan öpecem Gel artýk kar tanem Sensiz buralar çekilmiyor artýk
Ne olursa olsun Sen beným KAR TANEMSÝN.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
erdal güney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.