İSKELE SANCAK

Çok masal dinledim ben,
En çok da senden.
Kimi zaman harikalar diyarýna süreriz atýmýzý,
Cüce tavþanlarla saklambaç oynarýz,
Yer altýnda kayboluruz sonra,baþka dünyalarda
Orada bir gökyüzü sahipleniriz,
Anka kuþlarýnýn sýrtýndaki devriyelerde.
Kilometre taþlarýmýz olur,birden fazla güneþ,
Birden fazla ay ve sayýlamayan yýldýzlar.
Türlü serüvenlerin kahramanlarýyýz.
“Sen” diyebileceðim bir sen var nihayetinde.
Sana “sen” kadar yakýn olmak asýl mesele.
Bizi dinleyerek büyüyen çocuklar var,
Aydýnlanmasý o yüzden gecemizin.
Her birinin gözlerindeki ýþýltýyla besleniyoruz.
Neymiþ efendim yenecekmiþim kötüleri.
Laf!
Yüzünü gösterir þimdi,
Seslenir diyorum,anlamýyorlar.
Güneþi yurt edinmiþsin,
Teninin sýcaklýðý ondan.
Ay’ý yazlýk niyetine kullanýrsýn,
Teninin beyazlýðý ondan.
Bir göster yüzünü,seslen bir kere.
Bak,bana inanmýyorlar.
Diyorum ki,
“Onun olduðu yerde,kötünün iþi ne”
Al þu haylazlarý baþýmdan sevgilim.
Çýkar kötüleri onlarýn masalýndan.
Tamam beraber yýrtalým,
Kötülerin olduðu sayfalarý tüm masallardan.
O kaðýtlardan gemiler yapalým hatta.
Ayrýlýða dair ne varsa prangaya vuralým.
Hatta kürekçi yapalým o gemilere olur mu?
Geminin dümenine sen geç aþkým,
Mutluluktan geldiðin için yolu bilirsin.
Bak,bana inanmýyor çocuklar,
Götür bizi aþkým oraya,
Tam ne taraftaydý,
Yoksa,iskele sancak,yelkenler fora?


UFUK BAYSAL 30.06.2010






Sosyal Medyada Paylaşın: