ZANNETME

Býraktýn diye elleri
Bitsin bu acý artýk dedin diye
Zannetme bana can verdin
Bilki caným beter eyledin


Senmi vardýn yanýmda
Seni severken söyle
Ellere göstermeden
Gözyaþlarýmý silerken


Korktuysa yüregin aþkýmdan
Bir habersin ozaman
Sensiz ve yapayalnýz geçen
O uzuuun yýllardan


Baþlarken baþkaydý sözlerin
Geçmiþin hasretini soruyordu
Maziyi arýyordu çaresiz
Nemli o kocaman gözlerin


Sanmaki kýrýldým sana
Umutlarým söndü sadece
Karardý gözlerimin önü ama
Ödedim sana kalan son borcumu

SERGÜL KANDEMÝR 12.7.2006
ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: