yazýk artýk kalbimin, kalmadý tek hevesi kara gecelerde mahsun bir deniz ve birkaç yýldýz kimsesiz gecenin koynuna sokulur durur ne yüzü var ne sesi ne ümit ne de hevesi çaresiz bir gönül bin parça olur gözlerimdeki yaþlar sessizce aðlar ne sevgisi var, ne hevesi ne aþký var ne de nefesi Sosyal Medyada Paylaşın:
nermink Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.