DÖN DİYEMEDİM!!

gözlerimde ýþýðý sönmüþ düþlerimin

yüreðime taþdan bir duvar örerken benliðim

içimin en acýyan yanýyla

dön;diyemedim sevdiðim

ardýndan aðlayan gözlerime

ömrümden giden onca sebeplerime

bir de terkedilmiþ yaralý yüreðimle

dön ;diyemedim sevdiðim

adýný yaþattýðým sevdamla

kabullenemediðim en aðýr vurgunda

acýlarýn üzerime çöken zamansýz saatinde

yüreðime saldýðýn doyumsuz hasretinle

dön;diyemedim sevdiðim

baþkaydý yüreðin yüreðimde

söz ettirmedim kimselere

kapnýp aðladým da dizlerimin üstüne

bir tek sana!

dön ;diyemedim sevdiðim

yýkýlmýþ bir virane þimdi gönül ocaðým

tarifsiz kýrýklarla dolu her bir duraðým

dolup boþalsa da gönül yataðým

yürek yangýnýmdýn!!

dön diyemedim sevdiðim

sýzý saldým yüreðine

acý verdim biçare ömrüne

her þeyi çektinde sinene

adýný unuttum!!dediðin gün bile

dön diyemedim;sevdiðim...





(yokluðun saðnak saðnak yagýyor ömrüme!!zehir gibi piþmaným!!dön diyemedim diye



(sevili dostlarýmý hüznün rüzgarýyla bütünleþtiren bir yazýya davet ediyorum.(bu gece )isimli yazýma davetlimsiniz.!sevgiyleee

Sosyal Medyada Paylaşın: