MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bir İstanbul Üçlemesi
hatice eğilmez kaya

Bir İstanbul Üçlemesi


I)Ýstanbul
müjdeli bir þehirsin sen oysa
ey ki ey eskitilmiþ tanrýça
sakýn yosmalýðýndan utanma
kaldýrýmlarýna sinen piþmanlýklarýndan da

haki renkli peçeni
çekme edalý yüzüne
kader böyle takdir etmiþ çileni
ben anlamaktayým
dünyanýn bilediði bu tozdan gözlerimle
göremesem de seni
her birimiz bir parça sana benzeriz

kimbilir kaç dem geçti lalelerin solalý
yalýlarýnda etek hýþýrtýlarý kalmayalý
avizelerin sokak lambalarýyla
giriþtikleri harbe çoktan vedalý
insanlarýn yorgun
gürültüler ve þenlikler içinde
pek bir sakinsin

yedi tepenin yedisinde de
ne yedilere yer var artýk kýrklara ne de
inanmasan bile gölgelerle bezenmiþ masalýma
köprülerinin birinden ben de geçtim aslýnda

kýz kulesinde bakireliðin mahpus
yere batanda masumluðun sakit
sen de o güzel baþýný al
öyleyse baþka iklimlere git

ak pak minarelerin yere
sitemkâr mýhlanmýþ birer birer
avuçlarýný mütevekkil göðe açmýþlar
ve ayaklar koþsa da kubbelerinin serinliðine
bir þeyler var ki benzemiyor eskilere

üç çifte kayýklar
hayaletin olmuþlar
kürekleri lacivert sularýnda gaip
vefasýz deðiller yine de
giriyorlar hâlâ birilerinin
toz pembe düþlerine

devirler devrildi dayanamayýp
daha fazla lodoslarýna
burdan imbatlar da yetiþememiþ
ne hazin deðil mi imdatlarýna

II)Ben

ay ýþýðýnýn sularý tutmasýna eþ
çektiðim ahlar esaretimin elini tutsun

bir Ýstanbul düþü gördüm
rüya deðildi aslýnda bildim

martýlarýn kirli kanatlarý vardý
kirli sularda kanatlarýný
martýlar ümitsizce yýkýyorlardý

gemiler yanaþmýþlardý tereddütlerimin
öðle vaktine
oysa mecalim yoktu benim ikindiyi
bu sahilde seyretmeye

gözlerimi kapattým zaman zaman
görmemek için kaçýnýlmaz gerçeði
gerçek ki uykuya hasret bir rüyadan
daha beterdi

hava ayaza kesmiþti
adýmlarým taþlarýn griliðine küsmüþtü
elimden tutmasaydý seneler
düþecektim
korkularým saçýlacaktý
dört köþesine âlemin
anladým ki o saat
yâr olmaz bana nefesin yoksa eðer
ne zaman ne de zemin

anlaþýlmaz oluyor dudaklarýmdan dökülen
içimdeki kedere ilgisiz sözler
baþým dumanlý benim
gökyüzü nedense hep sisli

üþümedim kýyýsýnda maviliðinin
üþüsem belki beni hiç terk etmeyecektin
ardýna bile bakmadan
kuytuluðuna kimsesizliðimin

çektiðim ahlar tutsun esaretimin elini
ay ýþýðýnýn sularý unutulmamak hevesiyle
tutmasý gibi


III)Þair

sisli Boðaz günlerini
hançerleyen zihnine zahmet
bir Ýstanbul þiiri yazmalýsýn
kadimlerden daha da kadim
þairlere rahmet
içinde geçmiþ zamanlarýn
serencamý olmalý
þimdiki mevsimlerin
kendinden geçmiþliði

sen hep orada kal
ben bu bahar da buradayým
Pasaport’a nakþolmuþ yazlarýn
alaca karanlýðýndayým

alýp ucunu kor ettiðin
kalemini yad eline
sivriltmelisin mendilimin
eflatunî iþlemesiyle

çekimser deðilsin
benim gibi ve beceriksiz
sana yaraþýr âþýk olmak bu beldeye
sen de feda et bir yerleri
onun her biri altýndan yaratýlmýþ sengine
bütün i mgeler ve istiareler
konuþmaný beklemede

bir daha düþünü görmeyeceðim
sana söz bir kirli þehrin
martýlarýna kanatlarýný
yýkatmayacaðým bulanýk sularda
ne ikindileri ne de öðle vakitleri
uykularýmý sorgulamasýnlar söyle
kaçýrmasýnlar üstelik
adlarýný anmayacaðým ben de

tasvirine dilim dönmüyor
havsalamdaki melal
resimlerinde dinmiyor
öyleyse sen anlat bu defa benim yerime
akýbetimden haber veren dizelerinle

dizelerin ki
bilmem kaç kere kanýma girdi
ciðerlerimde kendisi olamayan bir türkü:
“yine gam yükünün tüccarý geldi”

bugünlerde güneþ kuzeydoðudan
gülümsüyor çünkü hep
tanýdýk bir tepenin ardýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.