RESMİNDE ÖLÜMÜ GÖRDÜM
Senin resmine baktým uzun bir zaman sonra,
Yine yandý caným ürperdi garip içim bir anda.
sana aþýk oluþumun ilk günü mýh gibi hala aklýmda,
resmine baktým kanadý gözlerin ve yüreðim ardýnda.
sonra çiçekleri okþadým titreyen ellerimle.
dikenleri battý kanadý titrek ellerim acýyla.
düþündüm senin ellerinin deðiþini yaþatýrcasýna,
yine resmine baktým çiçekler aðladý içim ardýnda.
denize bakan penceremi açtým bir rüzgar esti,
hissettim içime kadar iþledi beynimi düþümü sarstý.
eskiden sen izlerdim bu pencereden denizi rüzgarda,
resmine baktým rüzgar coþtu deniz aðladý ben aðladým.
yastýða sarýldým yataðýmda taþ misali ve soðuk,
saç teli vardý üstünde senden kalan bir hatýra,
dokundum teline bedenim dondu yüreðim donuk,
resmine baktým yine sende aðlýyordun yokluðumda...
geçen zamanda piþmanlýk bile yara baðrýmda,
o sabah gidiþin sanki sebep oldu anlamsýz yaþama,
bir resim kaldý ardýnda ve giderken döktüðün yaþlar,
resmine baktým aðladým sende aðlýyordun ardýmda...
uðraþ aþkar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.