Martýlar çöllerde,
Leþ kargalarý ölümü terk etti;
Kaðýtlarým boþ kalmaya mahkum;
Kalemlerim intihar etti,
Ne yaptým ben?
Gözlerim olmayan renkleri de görüyor!
Sözlerim bilinmeyenleri doðuruyor,
Bir sihir gibi;
Büyücülerin yalnýzlýðýna düþtüm…
Ne yaptým ben?
Ýsteklerim deli divane;
Birine dokunsa gönlüm,
Diðerine aðlýyor!
Hayat yapraklarým;
Yükümü kaldýramadý,istifa etti.
Ne yaptým ben?
Susuzluðu çeker oldu caným;
Aç kalmayý…
Kirlenmeyi özledi insanlarým;
Kirlenmek aklandý…
Çoraklaþtý dudaklarým konuþmaya,
Derman geçirmiyor çatlaklarým;
Ne yaptým ben?
Kalbim tutukluk yapýyor sevmeye;
Vicdansýzlýðýn yolundayým…
Martýlar uçmuyor denizimde;
Leþ kargalarýysa canlýlýðýmda..
Tuzaklar beþ para etmiyor;
Büyümek ne yavanmýþ!!!
Tatlý sýzýlar da yok artýk;
Söyle ne yaptým ben?
Kahretsin!!!
Ne yaptým?...
Mustafa BALTACI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.