caný yanar suyun sýkýcý yazlar çocuklaþýr o an hangi düðümü çözmeye kalkýþsam kirlenmiþ mutsuzluðum suyu yüzüme çarptýðým o an caný yanar okyanuslarýn bulutlar taþýyamaz bu tortuyu kirlerimi anýmsayýnca mutsuzluðum o an senler bekleyiþleþir bekleyiþler sen
sözlerimi yýkadým sesini yaratmaya çalýþtým içimde su yandý ve daðýldý kaburgalarýmýn altýndaki bütün fay kýrýklarý
aramýzda sadece kuþ göçleri ve ömrümü söze harcadýðýmý bildiðin halde kýrpýk kýrpýk ettiðin için gökkuþaklarýmý sen yerine hep suyu öptüm þehir korkmuþ çocuklar gibi sokulurken koynumdaki yalnýzlýða
incecik ve keskin bir ürperti bu geliþkin bir ayrýlýk tutanaðý ara sokak hüzünlerine düþkün aðaç hýþýrtýlarýna o anlarý bilir misin ki ?
KAÐAN ÝÞÇEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.