KAZAK ERKEK
Iþýðým sönük, Oturuyorum pencerenin önünde …
Sen gittin gideli hep ayný yerde.
“Gitme kal”, diyemedim diye.
Piþmanlýklarým yýðýlsa üst üste
Aðrý Daðý’ný geçerdi kanýmca…
Bilmiyorum kaç gündür buradayým .
Huzursuzum, uykusuzum.
Gözlerimi kapatsam,
Hayalin kaybolacak diye…
Sessizliði saat bozuyor sadece,
Bana inat tik tak diyor …
Akýlsýz baþýna neler geldi,
Þu haline bak diyor…
Zamanýnda söyleye bilseydim sana,
Seni ne kadar çok sevdiðimi.
Seni seviyorum diye haykýrarak
Tutsaydým ellerini ,gözlerinin içine bakarak.
“Hani derler ya yuvayý diþi kuþtur yapan”
Meðer senmiþsin beni ben yapan…
Yitik sevdanýn acýsýyla kývranan ben.
Döndürebilseydim geçen zamaný;
Binlerce haykýrýrdým seni sevdiðimi…
Þimdi anladým neler yitirdiðimi.
Aþkýný,sevgini,dostluðunu,sýrdaþlýðýný ….
Þu kahrolasý beynimle bitirdiðimi…
Sabah kalkýnca kadýn erkek,
Çok mu zor ”Seni seviyorum” demek ?
Ben yapamadým, adým kazak erkek.
Ama kaderim oldu,
Acý çekip aðlamak….
______ MEHMET ASLAN ____
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.